Trochę życzliwości proszę!

Złośliwość rzeczy martwych jest czasem nie do zniesienia. To miał być dla P. piękny, wolny dzień, kiedy to będzie mógł się zająć różnymi pierdołami, na które nie ma czasu na co dzień.

Niestety, niespodzianki potrafią być również bardzo nieprzyjemne i okazało się, że z wolnego dnia zrobił się "niewolny" i P. spędził kilka godzin na bezsensownej pracy. 

Wszystko odbyłoby się inaczej, gdyby na drodze P. nie pojawił się człowiek, który dzięki całkowitemu brakowi empatii, zrozumienia drugiej osoby, uprzykrzył mu życie na całego. A wystarczyłaby odrobina dobrej woli i zwykłej życzliwości. Tu jej zabrakło.

Nie oglądam w TV ani nie słucham w radio wiadomości, bo przytłacza mnie ogrom doniesień jak to wszędzie jest strasznie. Jest strasznie, wiem to, ale zwłaszcza wakacje, kiedy to w polityce stagnacja, mało się dzieje i nie ma o czym mówić, pokazują, jak bardzo media szukają przede wszystkim złych wiadomości, wyolbrzymiają i rozdmuchują zdarzenia, które często oscylują na granicy taniej sensacji, informacyjnej papki, którą za chwilę się zapomni. Nieustanne zasypywanie złymi wiadomościami znieczula, powoduje, że ludzie przyzwyczajają się i myślą "jest jak jest, wiadomo, nic się nie zmieni, nie warto się starać".

Brak za to miejsca na ważne, mające długoterminowy wydźwięk sprawy będące non stop obecne obok nas, od wielkiego dzwonu pojawi się doniesienie o łamaniu praw człowieka, katowaniu zwierząt w przemyśle, raz na jakiś czas przypomni się o głodzie na świecie. W ostatnich miesiącach najlepiej pokazuje to "sprawamatkimadzi", kiedy to z przestępstwa, którego historia powinna się rozgrywać za murami sądu, zrobiono telenowelę równie wyrafinowaną w środkach wyrazu co Klan czy Moda na sukces. 

Poniższy obrazek, M. Raczkowskiego, opublikowany w jednym z numerów Przekroju, należy do moich ulubionych i doskonale podsumowuje kierunek pracy mediów:

Chciałabym, żeby media miały obowiązek donoszenia o dobrych wiadomościach. Codziennie oprócz porcji grozy ze świata mogłaby się pojawiać informacje mówiące o tym, że zwykła ludzka życzliwość, empatia, chęć niesienia pomocy są podstawą funkcjonowania społeczeństwa, i że inaczej się nie da.

Skoro organizuje się wielkie kampanie społeczne typu: czytaj dzieciom, uprawiaj sport, papierosy są do dupy, a wpływ mediów na opinię publiczną jest olbrzymi, czemu nie edukować społeczeństwa pokazując drobne, codzienne gesty, dzięki którym wszystkim żyje się lepiej?

Kiedyś wydawało mi się, że chyba każdy ma swój rozum i potrafi dostrzec, że robienie innym krzywdy jest złe. Dziś już wiem, że przeceniam ludzi i naprawdę bardzo wiele zależy od edukacji - nieustannego pokazywania, że można inaczej, że się da, że konsumpcjonizm nie jest jedynym sposobem na życie, zysk największą wartością, i że nie można przechodzić obojętnie obok cierpienia innych. 

Dlatego na koniec dzisiejszego wydania moich wiadomości podrzucam porcję dobrych informacji i zachęcam do obejrzenia zdjęć stąd. Trochę życzliwości na co dzień proszę...